Nieuwsbrief mei 2015
Dit jaar is Janet, van februari tot half april, wederom naar Kenia geweest voor de projecten die daar lopen, echter dit bezoek had zij anders ingedeeld.
Voor het eerst heeft zij gesproken met de diverse betrokken partijen, waaronder zelfs de kinderen. Ze heeft de oma’s bezocht en met hen gesproken over hoe het met de kinderen gaat. Ook is ze naar de scholen geweest om de praten met de leraren, om te horen hoe het met de kinderen gaat op school en of ze vooruit zijn gegaan. Tevens heeft zij gesprekken gehad met de kinderen zelf, om van hun eens te vernemen hoe ze alles ervaren en wat hun wensen zijn voor de toekomst met ondersteuning van de Rigii Children Foundation.
Janet heeft deze bezoeken nog nooit eerder gedaan op deze manier en ze was dan ook blij verrast om de oma’s te spreken en te horen hoe het gaat met hun kleinkinderen. En ze heeft gezien en gehoord dat de kinderen gelukkig nog steeds grote dromen hebben. Maar wat nog belangrijker was om te ervaren, is dat de kinderen heel erg blij zijn met de ondersteuning van de stichting, want zonder ons kunnen zij immers niet naar school. Er zijn nog steeds heel veel kinderen die hulp nodig hebben om naar school te gaan, maar helaas wij kunnen niet alle kinderen ondersteunen met financiële hulp. Ook voor ons geldt dat wij daarvoor nog niet genoeg fondsen kunnen binnenhalen.
Tijdens haar bezoek aan Kenia Janet is ook achter een heel triest verhaal gekomen. Een van de meisjes (16 jaar) welke de stichting ondersteund heeft tot nu toe heeft besloten om te stoppen met de school vanwege het huwelijk wat zij is aangegaan (op een veel te jonge leeftijd). Met dit meisje zijn wij gestart met ondersteunen toen ze in groep 5 zat van de lagere school, nu zat zij op de middelbare school in klas 2. Dit is heel erg spijtig, we hebben nog geprobeerd om haar over te halen door te gaan maar dit heeft helaas geen baat gehad. Zo ziet u maar dat ook wij met onze stichting tegen dingen aanlopen waar wij heel hard voor hebben gewerkt maar die dan helaas op de een of andere manier dan toch niet goed aflopen.
Een van de mensen welke wij ondersteunen, heeft een aantal jaren geleden een scootmobiel van ons ontvangen. We kregen vorig jaar helaas het bericht dat zijn scootmobiel niet meer te repareren was. Wij hebben met behulp Molenaar Nunspeet hem dit jaar een andere scootmobiel mogen overhandigen. U kunt zich wel voorstellen hoe blij hij hier mee was, dit betekent voor hem weer vrijheid en het kunnen doorgaan met zijn kiosk. Bij het overhandigen bleek dat hij inmiddels getrouwd is en een baby heeft, dus dit draagt extra bij aan de feestvreugde.
This year Janet went to Kenya again from February till mid April to visit the projects of the Rigii Children Foundation, but this year she did it differently than other years.
For the first time she has spoken to various parties involved, including even the children. She has visited the grandmothers and talked to them about how things are going with the kids. She also went to the school to talk to the teachers, to hear how things are going at school and if they went ahead with the children. She also talked to the children to hear from them how they experience everything and what their wishes for the future are regarding the support of the Rigii Children Foundation.
Janet never did these visits this way and was very happy to talk to the grandmothersand to hear how their grandchildren are doing. She saw and heard that the children luckily still have big dreams. But more important it was to experience that the children are very happy with the support of the foundation, because without us they can’t go to school. There are still a lot of children that need our help to go to school, unfortunately we can’t help all of them with financial support. For us it also applies that we can’t bring in enough funds for that.
During her visit to Kenya Janet also found out about a very sad story. One of the girls (16 years old) who has been supported by the foundation, decided to quit school, because of her upcoming marriage, which she commited to (at a to young age). The foundation started supporting this girl when she was in grade 5 of primary school, now she was in grade 2 of high school.
This is very unfortunate, we have tried to persuade her to continue school, but unfortunately this didn’t help. So you see, with our foundation we also encounter things we worked really hard for, but sadly somehow do not end well.
One of the people we support received a mobility scooter from us a couple of years ago. Last year we unfortunately received the news his mobility scooter was beyond repair. With the help of Molenaar Nunspeet we could give him another mobility scooter. U can image how happy he was with it, for him this means more freedom and being able to continue his kiosk. When handing him the mobility scooter it appeared that he is now married and has a baby, so that contributed to the fun!
